لایه فرهنگی در محوطه ساخت و ساز
این مطالعه که از یک جفت مقاله تشکیل شده است، روند بازسازی یک عمارت چوبی چوبی بازسازی ساختمان سنتی را پوشش می‌دهد که بر اساس گونه‌شناسی خانه ترکی در شبه جزیره تاریخی استانبول در دهه 1880 ساخته شد و سپس در سال 1948 عمدا تخریب شد. این مقاله که بخش دوم مطالعه را تشکیل می دهد، طراحی و بازسازی ساختمان عملیات بازسازی را در محل ساختمان تخریب شده ارائه می دهد. در این زمینه ساخت و ساز با رویکرد جدیدی انجام می شود که در آن بار ساختمان به منظور حفاظت از لایه فرهنگی در محوطه ساخت و ساز به سیستم نگهدارنده منتقل می شود. در بازسازی، سیستم اسکلت فولادی به جای سیستم و مصالح چوبی اصلی ترجیح داده می شود. در مقابل، گیج ساختمانی و طرح پلان ساختمان اصلی بازسازی ساختمان به عنوان مبنایی در بازسازی در نظر گرفته شد. نتیجه‌گیری می‌شود که رویکرد ارائه‌شده با توجه به پارامترهایی مانند بازسازی ساختمان اثر لرزه‌ای، خرابه‌های باستان‌شناسی، روابط ساختمان-محیط و تحلیل نیازها در بازسازی بناهای تاریخی تخریب‌شده، به عنوان یک تکنیک جدید ساخت‌وساز مناسب است.
